Wednesday, June 27, 2007

Alouette (starring Nana Mouskouri, Chantal Goya, Mireille Mathieu, Francis Huster and Dalida)

χρόνος: δεκαετία 80, τόπος: φουαγιέ ενός ξενοδοχείου της κακιάς ώρας, πρωταγωνιστές: εμφανίσιμος νεαρός στο μπαρ και 4 λυσσασμένες από κάτω να τον κοιτούν σαν μαυρόγυπες.
η dalida έβαλα-κάτι-απλό-και-βγήκα προσγειώνεται στο τραπέζι της και ρουφά το τίλιο της από φλυτζάνι κινέζικης πορσελάνης (Made in indonesia). ο νεαρός αναμένει στο μπαρ, σαν τις θείες που περιμένουν με ευλάβεια να βγει ο ιερέας.
η nana με άδειο φλιτζάνι κάτι σκέφτεται κ ξεκινά επίθεση. ο νεαρός έχει φορέσει κόκκινη φόρμα του σκι, οι ενδυμασίες των υπολοίπων και το deco δεν παραπέμπουν σε chalet των Άλπεων οπότε άνετα συμπεραίνουμε ότι ο κύριος είναι από άλλο ανέκδοτο. η nana του τραγουδά με σεμνό ύφος, δεν τολμά να τον αγγίξει, παίζει λίγο με το φερμουάρ του και σκέφτεται ταυτόγχρονα εάν το μαλλί της έχει στρώσει καλά και εάν η αρχαιοελληνική τήβεννος που φορά την δείχνει χοντρή. ο νεαρός σκύβει και την φιλά στον ώμο, είμαστε και 80s, που θα τη φιλούσε;
ah on peut rever, ρεβέ νάνα ρεβέ γιατί εάν πήγαινες από τότε με τεκνά δεν θα έφτανες εκεί που έφτασες.
η δεύτερη κυρία την οποία δεν γνωρίζω με το κοριτσίστικο 7 χρονών μαλλί και με το φόρεμα που παραπέμπει σε κάλυμμα για καναπέ ή κουρτίνα μπάνιου ή εσωτερικό τέντας ορμά σε νεαρό τύπου τζόκεϋ. τραγιάσκα ταμτάκος και ατυχής επιλογή χρωμάτων. περισσότερο νάζι, περισσότερη χαριτωμενιά είναι που χαίρεται για το ποδήλατο που της αγόρασαν οι δικοί της χτες. με τόση χαρά και ενθουσιασμό θα μπορούσε να διαφημίζει καθαριστικό για όλους τους χώρους ή ατμομάγειρα που λύνει τα χέρια της νοικοκυράς στη μεταμεσονύκτια ζώνη telemarketing. στο τέλος παίρνουμε και λάφυρο την τραγιάσκα.
η τρίτη άγνωστη κυρία με την περιστεροφωλιά στο κεφάλι επιτίθεται στον επιθεωρητή Κλουζώ ή επιδειξία εάν επιθυμείτε. στο 3.00 ακριβώς την βλέπουμε να βγάζει καπνούς από το στόμα, σαν δράκος. ο επιδειξίας έχει παγώσει αδυνατώ να φανταστώ τι σκέφτεται. ίσως να σκέφτεται πόσα αυγουλάκια χωρούν πάνω στην κουπ της κυρίας.
στο τέλος η επίθεση της Δαλιδά. τυλίγει τον τύπο με το γλυμμένο μαλλί που το παίζει και γκόμενος και τραγουδώντας κάτι που θυμίζει κουβανέζικη ραπ και χιπ χοπ από τη Μαδαγασκάρη την πέφτει στο θύμα. το θύμα συντραγουδά με τη Δαλιδά, με φωνή που θυμίζει ρέψιμο ή την Regan από τον Εξορκιστή. περισσότερα χάδια περισσότερες αγκαλιές, έτσι για να λυσσάξουν οι άλλες. ο νεαρός φαίνεται να το απολαμβάνει.
παρακαλώ όποιος μου βρει την ταινία κερδίζει δωρεάν κρουαζιέρα για 7 ημέρες στο Νείλο κ ξενάγηση στο Καρνάκ. δώρο και 1 διανυκτέρευση στο ναό μου.

Tuesday, June 19, 2007

καημένα χέλια

το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από μάθημα της σχολής, και έπεσε τώρα στις εξετάσεις...
"το χέλι αναπαράγεται μόνο μια φορά, στη θάλασσα των Σαργασσών (είναι κάπου κοντά στο τρίγωνο των Βερμούδων και πάνε όλα τα χέλια εκεί γουάου). Όταν αποκτήσει ασημί χρώμα (ασημόχελο), είναι ένδειξη ότι έχει φτάσει στη γεννητική ωριμότητα και αρχίζει την κάθοδο του προς τη θάλασσα (μα καλά που έμενε στα βουνά;). ....Κατά το τέλος του φθινοπώρου, σε βράδια χωρίς φεγγάρι (την Ελλάδα πάει να πάρει βρε το φουκαρά..) και με καταιγίδα (το ψιλόβροχο δεν του κάνει φαίνεται), το ασημόχελο κατευθύνεται προς τη θάλασσας, τη διασχίζει κολυμπώντας σε μεγάλα βάθη, περνάει τον Ατλαντικό και φτάνει στην τροπική περιοχή της θάλασσας των Σαργασσών. Η μέγιστη απόσταση που μπορεί να καλύψει σε μια ημέρα ανέρχεται στα 60 km. ... Εκεί αναπαράγεται σε βάθος περίπου 400 μέτρων και σε θερμοκρασία 17 C. Τα ώριμα άτομα μετά την αναπαραγωγή πεθαίνουν. Οι προνύμφες, οι λεπτοκέφαλοι μεταναστεύουν πάλι πίσω προς τις ευρωπαϊκές ακτές..."
σε ένα άλλο σημείο, γιατί είναι και πολύ gourmet ο συγγραφευς: "τα χέλια έχουν καλό κρέας, ιδίως το ασημόχελο. Τα ενήλικα τρώγονται ψητά στη σχάρα ή μαγειρευτά λεμονάτα ή καπνιστά, ενώ ο γόνος, ο οποίος ψαρεύεται στις εκβολές κατά την άνοδο του στους ποταμούς, γίνεται εξαιρετικός τηγανιτός (και σου είπα πρόσεχε τη χοληστερίνη γέρος άνθρωπος δεν με ακούς) με σάλτσα ή κρασάτος..." τα μυστικά της Βέφας, το είδαμε και αυτό!

harry and nana

Πρόσφατα η παλαιοντολογική μου σκαπάνη έφερε στο φως τη συνεργασία της Μούσχουρη (δεν έχω καταλάβει γιατί οι ξένοι την λένε Μούσκουρη) με τον Belafonte. Η ερμηνεία του εν λόγω κυρίου στο τραγούδι Θάλασσα Πλατιά είναι ανατριχιαστική "τάλασσα πλατιά σ' αγκαπώ γιατί μουμοιάζεις" (του ρήματος μουμιάζω, γίνομαι μούμια). Μου έστειλαν και το εξώφυλλο του δίσκου που κυκλοφόρησαν το 1966. Φημολογείται ότι στο τουρ που έκαναν ο Harry ζήτησε από τη Νάνα να μην εμφανίζεται με τα χαρακτηριστικά μεγάλα μαύρα κοκάλινα γυαλιά της στη σκηνή. Αυτή απογοητεύτηκε τόσο που ήθελε να εγκαταλείψει την περιοδεία μετά από 2 ημέρες. Τελικά δέχτηκε ο Harry να εμφανίζεται αυτή με τα γυαλιά της όπως την είχε μάθει το κοινό.
Στο εξώφυλλο παρατηρείστε τη φρεσκάδα της νεανίδας Νάνας, λευκό δερματάκι, κουπ στερεωμένη με 2 μπουκάλια λακ (ήταν της μοδός τότε, γι' αυτό και είχαμε την τρύπα του όζοντος), ζιβάγκο σεμνό να καλύπτει τα πάντα. Ο Harry ντυμένος σημαιοφόρος με φρεσκοσιδερωμένο λευκό πουκάμισο και πουλόβερ ίδιο ύφασμα με το ζιβάγκο της Νάνας (τα πήραν σε τιμή ευκαιρίας 3 δραχμές το μέτρο). κολγκέιτ χαμόγελο στα χείλη και η κόμη ασχολίαστη. απολαύστε!