Kathleen Battle - Frühlingsstimmen

Να και ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια του Strauss, χορεύουμε με την Ίσιδα βαλσάκια έξω από το ναό μου ανάμεσα στους κροκόδειλους.
Η Kathleen Βattle στις Φωνές της άνοιξης του Strauss.
Βρε καλώς την κοκκινοσκουφίτσα! το φόρεμα αξίζει τα σχόλια μας. έβαλα κάτι απλό και βγήκα ένα πράγμα. κόκκινο βέβαια γιατί πάει με το μαύρο της φάτσας μου και της ζωής μου. ο Θωθ μου είπε ότι η μαντάμ εθεάθη με αυτό το φόρεμα στην Ισπανία όταν την κυνηγούσαν οι 30 ταύροι, δεν δύναμαι να τον πιστέψω. έβαλα και δυο φουσκωτά στα μπράτσα για μανίκια, γυάλισα τα δόντια μου με φθοριούχες ενώσεις, έπιασα και το μαλλί πάνω γλυμμένο σαν κολυμβήτρια, έσφιξα τα 632 κουμπιά του κορσέ που αγκομαχά για να κλείσει και βγήκα να τραγουδήσω στην αφρόκρεμα και τη λαμογιά της Βιέννης. ο λαχανόκηπος έχει στηθεί μπρος στα πόδια μου, όπως οφείλει να υπάρχει σε κάθε γκλαμουράτη μουσική εκδήλωση και ο μαέστρος που με κοιτά με σταυρωμένα τα χέρια και σκέφτεται "μα καλά ποιος της είπε να ντυθεί έτσι; θα φτάσει άραγε το λα ύφεση στο τέλος; έχε χάρη που άνοιξε το τριώδιο και δεν θα μας πάνε μέσα"
ο μαέστρος κοιτά τα νύχια του, φαίνεται να χει αποκοιμηθεί ή το πιο πιθανόν να σκέφτεται. κάτι τον απασχολεί όπως: "τι φαγητό να μου έχει ετοιμάσει η κυρία Karajann το μεσημέρι στο σπίτι, ελπίζω όχι πάλι μπάμιες." ή "που να έχω αφήσει τις λευκές μου τις κάλτσες, να ναι πάνω στο στεγνωτήριο". ξαφνικά πετάγεται και συνειδητοποιεί που βρίσκεται.
ξεκινάμε ουμ παμ παμ, ουμ παμ παμ...
στην αρχή ο μαέστρο ανακατέβει μακαρόνια, σπαγγέτι μάλλον με ήρεμες και αποφασιστικές κινήσεις. στο 1.03 μπορείς να το παγώσεις και να δεις έναν πίσω αριστερά που θεωρεί την kathleen παράφωνη και έχει βουλώσει τα αυτιά του με δυο μαύρα σιφώνια. δεν ξέρω γιατί το κάνει αυτό. άμα γυρίσει και τον δει; όχι τελικά διαπίστωσα ότι είναι κάμεραμαν, αναρωτιώμουν ο τσακαλοθεός γιατί έβλεπα τόσα άτομα στην ορχήστρα να κάθονται και να μην παίζουν κάποιο όργανο.
ο1.12 κλασική σοπράνο πόζα. το κοτρώνι στο δάχτυλο από τον Λαλαούνη φαίνεται να είναι, δεν είναι δικό της, της το δάνεισαν.
1.28-1.30 ο Karajan έχει ακουμπήσει να ξαποστάσει πίσω, δεν διευθύνει, μάλλον βαριέται. κάτι τον απασχολεί τελικά δεν μου το βγάζεις από το μυαλό. όταν γυρνάει βέβαια αυτή και τον κοιτάει κάνει ότι διευθύνει.
αν το ξαναπαγώσεις στο 1.48 είναι έτοιμος να της ρίξει ανάποδη.
1.46-1.53 είναι χαρούμενος ο Herbert σκέφτεται τώρα τις καλοκαιρινές διακοπές με το σκάφος σε λίμνη της Ελβετίας.
3.50-3.54 ο Karajan γέρνει πίσω, ξεχνά να διευθύνει, κάποιος είδε ότι άργησε να έρθει και ότι τώρα κάθισε και του χαμογελά ξινά με το ύφος "καλά αν ξαναπαίξεις εσύ άρπα στη φιλαρμονική της Βιέννης να κάτσω να με.."
5.30 ach ach ach ach, πόνος λαχάνιασμα κάτι από τα δύο, αχ αχ αχ αχ τι έπαθα.
6.09 "ίδρωσα να σε ακούω"
στο τέλος 8.20κάτι παίρνει πόζα, τα χέρια είναι λες και θα κρατήσουν κερί
Ο μαέστρο τελικά της φιλά το χέρι και την καλεί σπίτι για φαγητό μιας και θυμήθηκε ότι δεν θα έχουν πάλι μπάμιες. το κοινό χειροκροτά, στο 8.35 όποιος έχει το μάτι της γερακίνας μπορεί να διακρίνει στο κοινό μια γκέισα πάνω δεξιά με το ανοιχτόχρωμο κιμονό της. μια ξανθιά κυρία με το λαμέ μπλουζάκι τους φέρνει τα κηδιοστέφανα στους τεθλιμμένους συγγενείς. ο Karajan κλασικά την έγραψε..
ουφ κουράστηκα απ' τις στροφές, με πάτησε και η Ίσιδα, πάω να ξεπρηστώ...

Sertab Erener - I will always love you (live 1995)

Ένα ιστορικό βίντεο της Sertab που ερμηνεύει το κομμάτι της Miss Μεθαδόνη Whitney Houston.
Εν αρχή ην η δίψα! πάει καμαρωτή καμαρωτή βουτάει το ποτήρι και πίνει. Ο σκηνοθέτης μη έχοντας εμπειρία από κάλυψη τέτοιων πολιτιστικών υπερπαραγωγών (Τουρκία και πολιτισμός είναι δυο λέξεις τόσο άσχετες όσο ο Καρούζος και τα Χριστούγεννα), δε φοβάται και τη δείχνει την ώρα που ποτίζεται. Μόλις καταλαβαίνει το λάθος του, δείχνει γκρο πλαν το κοινό στο αρχαίο θέατρο τύπου Ηρώδειο μήπως και σώσει την κατάσταση.
Η Sertab ντυμένη με απλό μαύρο πανοσέντονο και λιτή μαύρη γόβα, με απλή κόκκινη κουπ του άγριου rusberry, καθώς δεν είχαμε λεφτά για ενδυματολόγο και κομμωτή.
Ο μουσικοσυνθέτης Κατσαρός κάπου εκεί πίσω παίζει το σαξόφωνο του. Τον βλέπουμε να φτιάχνει το καλαμάκι του οργάνου (ένα ακόμα λάθος του σκηνοθέτη).
Ο φωτισμός είναι τόσο καλός που της δίνει ένα ελαφρώς ανοιχτό μωβ χρώμα δέρματος είτε από το πολύ Ribbena που έπινε στα παιδικά της χρόνια είτε επειδή ανήκει στους Xmen.
Στο "and iiiii" 0.54-1.00 παρατηρούμε την έκφραση της αλόγας, στο αποκορύφωμα του Επιτάφιου Θρήνου. Δεξιά και αριστερά στη σκηνή βρίσκονται δύο αγάλματα του θεού Ερμή ή του θείου Όσκαρ δεν ορκίζομαι για τίποτα.
Στο 1.41 η Sertab αποδεικνύει ότι πήρε το Lower με Β και με τη δεύτερη όταν μας λέει "goozbye" αντί για "goodbye". ίσως να εννοούσε "goose bye" αντίο χήνα μου, δεν βγάζει νόημα όμως, δεν είχε σίγουρα κάτι τέτοιο στο μυαλό του ο στιχοπλόκος.
Στο 2.17 ξεκινάει σόλο ο Κατσαρός, το οποίο τελικά δεν είναι σαξόφωνο αλλά κάτι κλαρινοειδές τελικά.
Στο 2.40 δείχνει ο σκηνοθέτης τα χρυσά βατόμουρα, αγκινάρες δεν ξέρω-και-εγώ-τι του διαγωνισμού Miss Αφωνία. Το λευκό πιάνο του Τούρκου Θάνου Μικρούτσικου πατά πάνω σε κίονες και στο 3.05 ακούμε ένα άλλο λαθάκι "but above all thes".
Στο 3.17 θρήνος, κραυγή, απόγνωση με το ύφος που-πας-και-μ-αφήνεις-μονάχη- σκέψου-τα-παιδιά-μας
Στο 3.54 ναζάκι που θα ζήλευε και η δικιά μας η Καλομοίρα και στο τέλος τέλος αρχίζει και ανεβαίνει, τι διαστήματα είναι αυτά;
θα πω στο φαραώ να τη φέρουμε και στην Αίγυπτο για συναυλία..

Βόλτα για παγωτό...

"τι ειν' τούτο που μπήκε στο μαγαζί μου;"

Πήγα και εγώ να πάρω ένα παγωτό μέρες που είναι και τα βρήκα δύσκολα:
πωλήτρια: Ααααα είστε αληθινό τσακάλι; μπορώ να αγγίξω λίγο τα αυτιά σας να βεβαιωθώ;
Anubis: Φυσικά, γνήσια πέτσινα τσακαλοαυτιά.
πωλήτρια: Ναι, ναι όντως.. εμ πως θα μπορούσα να σας βοηθήσω; και η ουρά πίσω σας αληθινή είναι;
Anubis: Ναι και αυτή. θα ήθελα δυο μπάλες παγωτό κουνάβι σε χωνάκι.
πωλήτρια: ΓΚΝΤΟΥΠ
...κάπου εδώ τη χάσαμε, πήρα μόνος μου κάτι που έμοιαζε σε καραμέλα και έφυγα χωρίς να πληρώσω. Μόλις δοκίμασα για πρώτη φορά την παγωμένη λιχουδιά, ήταν τόση η αηδία που είπα να ταΐσω την κόρη της Bastet που τη βρήκα να σεργιανίζει...

επιστρέφω απογοητευμένος στο ναό μου...