Λουτσία ντι Τσακαλομούρ

Το ποστ αυτό είναι αφιερωμένο στο βασιλικό αρχιτέκτονα Mahler που φέτος γιόρτασε τα 7 χρόνια ακρόασης όπερας. Θα ευχηθώ τα 7 να γίνουν 70 -αν πιάσει η ευχή μου, μετά από 70 χρόνια θα είσαι σαν τη Βάσω Παπαντωνίου, οπότε ας προσέχουμε-... και να συνεχίσεις να ανακαλύπτεις όμορφα έργα και ερμηνείες που θα σε συναρπάζουν.
Ερμηνευτής είναι ένα ρωσολετονό με ιδιαίτερη φωνή που ακούει στο αιγυπτιακό όνομα Vitas. Τον έχουμε στο ναό να μας αναγγέλλει τις νέες αφίξεις και ενίοτε για να γυμνάζονται τα τσακάλια μου κυνηγώντας τον. Όταν τον πιάνουν, κάνουν διαγωνισμό ποιος ουρλιάζει περισσότερο. Ας τα αφήσουμε αυτά και ας έρθουμε στο διαγωνιστικό μέρος, όπου ερμηνεύει μια άρια από την 3η πράξη της Lucia di Lammermoor του Gaetano Donizetti.
Η ορχήστρα κουρδίζει, η αυλαία σηκώνεται και στη σκηνή του θεάτρου της Ρίγας εμφανίζεται το τεκνάκι ανάμεσα στις δυο ξανθές βιολονίστες -δεν είναι οι σκύλες της λύσσας, μην ξεγελιέστε από την ομοιότητα, η Mirella δεν ξέρει να παίζει βιολί και η Soula δε τραγουδά-. Φορά κοστούμι παρουσιαστή ιταλικού τσίρκου και οι ξανθές σκύλες πίσω ανεμοδέρνονται από τον κλιματισμό του θεάτρου παίζοντας στα τίγκα στο γκλίττερ βιολιά τους. Ολόκληρο το επιτελείο της Max Factor έχει έρθει από το Hollywood και σοβάντιζαν με τις ώρες το τεκνό και τις σκύλες, οι οποίες δεν αφήνουν πλάνο να μη σε κοιτάξουν γεμάτες ηδονή (οκ τώρα ξερνάω).
Το πλάνο αλλάζει, κεριά, αράχνες (μπρρρ), κάγκελα, μια Αφροδίτη της Μήλου, κάτι ροζ πλαστικά αναρριχώμενα, οι σκύλες με χρυσό ρούχο και κάτι ζόμπι πίσω να απλώνουν τα χέρια τους, μια γυναίκα που περνά από έναν γλυτσερό καθρέφτη και άντε να καταλάβεις εσύ τι θέλει να πει ο ποιητής.. και εις τ' άλλα με υγεία.